Oratorio for Orchestra
and Warsaw Citizens’ Choir

concert for 25 musicians and choir, 40min.

Warsaw Autumn – International Festival of Contemporary Music, 2011

in collaboration with Artur Zagajewski and Anna Szwajgier

photo: Jakub Pierzchała

Warsaw Citizens’ choir contained the following non-government organizations:
– Amnesty International
– Fundacja Centrum Praw Kobiet
– Fundacja MaMa
– Fundacja Mederi – Pomóżmy Dzieciom
– Greenpeace
– Miłość nie wyklucza – Grupa Tel-Aviv
– Komisja Dialogu Społecznego m. st. Warszawy ds. Mieszkań Chronionych
– Kolektyw Złość
– Partia Kobiet
– Społeczny Komitet ds. AIDS
– Stowarzyszenie Kobiet Niepełnosprawnych ONE.PL
– Stowarzyszenie Ożarowska
– Stowarzyszenie PRO FEMINA
– Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób z Zespołem Downa Bardziej Kochani
– Warszawska Masa Krytyczna

This project was inspired by vocal works with orchestra (particularly oratorios) that often feature in Warsaw Autumn Festival programmes. With the 2011 edition of the Festival advocating social participation, we have suggested moving the orchestra out of the convenient space of the concert hall to the streets of Warsaw, and enriching the playing of professional musicians with the polyphony of the city’s residents.

Text, solo parts (which are very free in character), duos and ensembles were composed out of improvisations of Warsaw residents, selected during an open rehearsal, and performed by the same residents. An invitation to contribute to the project was sent through selected non-governmental organisations as well as newspapers to all those who wish to speak on important matters of Warsaw’s and Poland’s social politics. Consequently, the Oratorio is a sort of composed demonstration.

The staging of the project was directed by Zorka Wollny (with the cooperation of Anna Szwajgier) while the music was composed by Artur Zagajewski. Text and music are freely intertwined, completing each other in emphasising the key moments, but at times also going their own way and losing themselves in the street noise.

One important aspect of the project is the secularisation of the oratorio genre: independent of this or that institution, it can become a form of expression for pluralist society, a polyphony of opinions and postulates. Seeing the oratorio’s dramatic potential during demonstration and rallies can help attracting the latter into the dominion of art. Another important aspect of the project is the cooperation of professional musicians with Warsaw citizens, and the sounding of a musical composition in the actual space of the city, with its noise, randomness and open form.

Oratorium na orkiestrę i chór mieszkańców Warszawy

koncert na 25 muzyków i chór, 40 min.

Festiwal Warszawska Jesień 2011

we współpracy z Arturem Zagajewskim i Anną Szwajgier

foto: Jakub Pierzchała

organizacje tworzące Chór mieszkańców Warszawy:

– Amnesty International

– Fundacja Centrum Praw Kobiet

– Fundacja MaMa

– Fundacja Mederi – Pomóżmy Dzieciom

– Greenpeace

– Miłość nie wyklucza – Grupa Tel-Aviv

– Komisja Dialogu Społecznego m. st. Warszawy

ds. Mieszkań Chronionych

– Kolektyw Złość

– Partia Kobiet

– Społeczny Komitet ds. AIDS

– Stowarzyszenie Kobiet Niepełnosprawnych ONE.PL

– Stowarzyszenie Ożarowska

– Stowarzyszenie PRO FEMINA

– Stowarzyszenie Rodzin i Opiekunów Osób

z Zespołem Downa Bardziej Kochani

– Warszawska Masa Krytyczna

Inspiracją do powstania projektu były utwory wokalne z orkiestrą (zwłaszcza oratoryjne), uwzględniane często w programach festiwalu Warszawska Jesień. W roku 2011, realizując postulat zaangażowania społecznego towarzyszący tej edycji festiwalu, zaproponowaliśmy wyprowadzenie orkiestry z zacisza sali koncertowej na ulice stolicy oraz wzbogacenie gry profesjonalnych muzyków wielogłosem mieszkańców miasta. Tekst, traktowane bardzo swobodnie partie solowe, duety i ansamble, powstał z improwizacji mieszkańców Warszawy wyłonionych podczas otwartej próby i jest przez nich wykonywany. Propozycja współpracy została wysłana zarówno do wybranych organizacji pozarządowych, jak i do gazet w formie otwartego zaproszenia do wszystkich, którzy czują potrzebę zabrania głosu w sprawach ważnych dla społecznej polityki miasta i kraju. Powstał zatem rodzaj zakomponowanej manifestacji. Za warstwę dramaturgiczną projektu odpowiada Zorka Wollny (przy współpracy Anny Szwajgier), muzykę skomponował Artur Zagajewski. Tekst i muzyka przeplatają się swobodnie, uzupełniając i podkreślając wzajemnie kluczowe momenty, by chwilami gubić zależną relację i niknąć w hałasie ulicy. Ważną kwestią jest sekularyzacja formy oratorium, które – oderwane od jednej instytucji – może stać się formą wyrazu pluralistycznego społeczeństwa, wielogłosem opinii i postulatów. Dostrzeżenie potencjału dramaturgicznego w zgromadzeniach i demonstracjach pozwala włączyć je w obręb sztuki.Drugim istotnym aspektem jest współpraca profesjonalnych muzyków z mieszkańcami Warszawy oraz brzmienie kompozycji muzycznej w realnej przestrzeni miasta, wraz z jej hałasem, przypadkowością i otwartą formą.